• Skip to main content
  • Skip to secondary navigation

Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

poet novelist playwright

  • el
  • en_GB
  • βιογραφικό
  • Μυθιστορήματα
    • Παιδικά
  • Ποίηση
    • Ποιητική πρόζα
  • Δοκίμιο
    • Μεταφράσεις
  • θέατρο
    • παραστάσεις έργων
    • Δημοσιεύσεις έργων
  • in English
  • Επικαιρότητα
  • Δημοσιεύσεις Μαρίας
    • Μελέτες και Ομιλίες
  • Συνεντεύξεις
    • Εργαστήρι του συγγραφέα
  • άρθρα για την Μαρία
    • Ομιλίες για το έργο της
    • Επιστολές, αναρτήσεις
    • διδακτορικά
  • Εκδηλώσεις
    • Σχολεία
  • “ἁρμονίη”
  • facebook
  • wikipedia

Αρχεία για: Σεπτέμβριος 2020

Παγκόσμια Ημέρα του Alzheimer σήμερα

22nd Σεπτέμβριος 2020 By maria

Μπορούμε και μια σκέψη να κάνουμε μόνο. Μια σκέψη σαν ευχή σαν προσευχή, σαν να ψιθυρίζουμε: Σου κρατώ το χέρι, δεν είσαι μόνος.
Πόσο οδυνηρό είναι να βυθίζεται κανείς μέσα στην άννοια, να χάνεται σιγά σιγά σε μια βασανιστική σιωπή, μόνον εκείνος που χάνεται το γνωρίζει στις ελάχιστες στιγμές της διαύγειας. Και μαζί, εκείνα τα πρόσωπα τα αγαπημένα που τον βλέπουν να χάνεται ανυπεράσπιστος.

Μακάρι να υπάρξει μια πιο γενναία πιο στοργική αντιμετώπιση από την Πολιτεία γι’ αυτό το αβάσταχτο δράμα πολλών και ολοένα περισσότερων συνανθρώπων μας.
Και μακάρι να γίνει η καθημερινότητα της ζωής μας λίγο πιο ανθρώπινη, πιο ήμερη, με την παλιά γαλήνη των απλών ανθρώπων, αφού, λένε οι ειδικοί, από εκεί, από το καθημερινό άγχος, από την αγριότητα του βίου σε παγκόσμια διάσταση, ξεκινάει η σιωπηλή αυτή ύπουλη νόσος του Αλτσχάιμερ.

Ας σκεφτούμε, έστω για λίγες στιγμές, αυτή την συγκεκριμένη δυστυχία που σιωπά δίπλα μας.
Γίνεται πιο πολύτιμη η κάθε στιγμή μας.

Αναρτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2020 στο fb

Ανηκει στην κατηγορια:Uncategorized

This summer I wanted

11th Σεπτέμβριος 2020 By maria

Τούτο το καλοκαίρι
ήθελα το μάλαμα του ήλιου
να καίει στις φούχτες μου μέσα
λιωμένο σαν όρκος παλιός
Ν’ ανασάνω στο σώμα σου τις πευκοβελόνες
όπως τότε
που κυλιόταν το φεγγάρι στα βρύα
σπαράγματα μιας ζωής που τα ξεβγάζει το κύμα
Και με τους δρόμους μου όλους αγκαλιά να φτάσω
εκεί που τελειώνει το όνειρο
εκεί που αρχίζει η γνώση.

Τούτο το καλοκαίρι ήθελα να γίνω μια Λέξη πελώρια
σαν δρόμος όρθιος που ανεβαίνει στ’ αστέρια
και λαμποβολεί
μια λέξη με τρεις συλλαβές ή και τέσσερις
να περιέχουν όλες τις άλλες – όπως θάλασσα ή έρχομαι!
όπως λαμποβολώ
Το καλοκαίρι φεύγει και με παίρνει μαζί του
ποιος ξέρει για πού..,

Για το καλοκαίρι του κορωνοϊού, 2020
 Αναρτήθηκε στο fb, Αύγουστος 

Ανηκει στην κατηγορια:Ποίηση

Copyright © 2023 Maria Lampadaridou Pothou - Site design by C. Sampalis - Supported by A. Skamagkis