Τούτο το καλοκαίρι
ήθελα το μάλαμα του ήλιου
να καίει στις φούχτες μου μέσα
λιωμένο σαν όρκος παλιός
Ν’ ανασάνω στο σώμα σου τις πευκοβελόνες
όπως τότε
που κυλιόταν το φεγγάρι στα βρύα
σπαράγματα μιας ζωής που τα ξεβγάζει το κύμα
Και με τους δρόμους μου όλους αγκαλιά να φτάσω
εκεί που τελειώνει το όνειρο
εκεί που αρχίζει η γνώση.Τούτο το καλοκαίρι ήθελα να γίνω μια Λέξη πελώρια
σαν δρόμος όρθιος που ανεβαίνει στ’ αστέρια
και λαμποβολεί
μια λέξη με τρεις συλλαβές ή και τέσσερις
να περιέχουν όλες τις άλλες – όπως θάλασσα ή έρχομαι!
όπως λαμποβολώ
Το καλοκαίρι φεύγει και με παίρνει μαζί του
ποιος ξέρει για πού..,
Για το καλοκαίρι του κορωνοϊού, 2020
Αναρτήθηκε στο fb, Αύγουστος