• Skip to main content
  • Skip to secondary navigation

Μαρία Λαμπαδαρίδου Πόθου

poet novelist playwright

  • el
  • en_GB
  • βιογραφικό
  • Μυθιστορήματα
    • Παιδικά
  • Ποίηση
    • Ποιητική πρόζα
  • Δοκίμιο
    • Μεταφράσεις
  • θέατρο
    • παραστάσεις έργων
    • Δημοσιεύσεις έργων
  • in English
  • Επικαιρότητα
  • Δημοσιεύσεις Μαρίας
    • Μελέτες και Ομιλίες
  • Συνεντεύξεις
    • Εργαστήρι του συγγραφέα
  • άρθρα για την Μαρία
    • Ομιλίες για το έργο της
    • Επιστολές, αναρτήσεις
    • διδακτορικά
  • Εκδηλώσεις
    • Σχολεία
  • “ἁρμονίη”
  • facebook
  • wikipedia

Αρχεία για: Αυγ 2020

Ανάρτηση άρθρου από τον συγγραφέα Παναγιώτη Μέντη για την επικαιρότητα του “Πήραν την Πόλη, πήραν την…”

28th Αυγ 2020 By maria

“… για την τιμή του κόσμου”

Παναγιώτης Μέντης:

Με συνεπαίρνουν τα ιστορικά μυθιστορήματα και ψάχνω και βρίσκω την ιστορία των αληθινών προσώπων που είναι οι ήρωές τους και γίνεται μ’ αυτό τον τρόπο γοητευτική η μελέτη και οι αποκαλύψεις της ιστορίας.

Αυτό το διάστημα δεν αφήνω από τα χέρια μου ένα από τα πιο υπέροχα ιστορικά μυθιστορήματα που γράφτηκε καιρό πριν, αλλά τώρα αφοσιώθηκα στο διάβασμά του. Αναφέρομαι στο σπουδαίο ιστορικό μυθιστόρημα – έπος, της Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου: «Πήραν την Πόλη, Πήραν την…»

Αυτή την εποχή που ζούμε, την αγνώστου εξέλιξης κατάσταση, με την συμπεριφορά των Τούρκων γειτόνων μας, η ανάγνωση αυτού του μυθιστορήματος φωτίζει παράξενα πολλές παραμέτρους συμπεριφορών και κυρίως πολιτικών συμπεριφορών, όχι μόνο δικών μας και των γειτόνων μας, αλλά κυρίως των συμμάχων μας, των φίλων, των μεγάλων και βαρύγδουπων σε τίτλους Οργανισμών, στους οποίους είμαστε μέλη.

Σαφώς δεν βρισκόμαστε στα χρόνια του Βυζαντίου και της εγκατάλειψης του, από όσους λογάριαζαν για συμμάχους τους, οι άρχοντες και ο λαός του. Οι ψυχογραφίες όμως και οι συμπεριφορές των σημερινών συμμάχων του Ελληνικού κράτους, έθνους, λαού, έχουν απίστευτη ομοιότητα με αλλοτινές συμπεριφορές. Συμπεριφορές που κακά τα ψέματα τις είδαμε να επαναλαμβάνονται πάντοτε όταν χρειάστηκε να πάρουν θέση, οι ισχυροί σύμμαχοι και φίλοι μας.

Καλώς ανήκουμε και συμμετέχουμε όπου ανήκουμε και συμμετέχουμε, γιατί φανταστείτε τα όσα θα μπορούσαν να συμβούν, αν δεν διαθέταμε με τον τρόπο έστω που διαθέτουμε φίλους και συμμάχους. Όμως επειδή δεν θέλω να μοιάσω σε εκείνους που τα ξέρουν όλα και έχουν την έτοιμη άποψη για όλα θα κλείσω αυτό το μικρό κείμενο, συστήνοντας το διάβασμα του μυθιστορήματος της αγαπητής μου Μαρίας, με θαυμασμό για την κατάθεση μιας τόσο σοβαρής δουλειάς που βασίζεται σε απόλυτα εμπεριστατωμένη ιστορική έρευνα, αναφέροντας τα λόγια ενός από τους σημαντικούς ήρωες της ιστορίας και του μυθιστορήματος, του Ιωάννη Λόγγου Ιουστινιάνη, του Γενοβέζου που στάθηκε και έχασε τη ζωή του, στο πλευρό του τελευταίου Βυζαντινού Αυτοκράτορα: «Θα πολεμήσω μαζί σου για το όφελος της Χριστιανοσύνης και την τιμή του κόσμου».

Παράκληση ο όρος Χριστιανοσύνη μη διαβαστεί με έννοια θρησκοληψίας, αλλά με τη σημειολογική σημασία του, απέναντι στη σημειολογική συμπεριφορά της μετατροπής σε τζαμιά δυο θρησκευτικών μουσειακών χώρων – πρώην Χριστιανικών ναών, στην Κωνσταντινούπολη. Και βέβαια η αναφορά στην «τιμή του κόσμου», είναι επίκαιρη όσο τίποτα άλλο επί των ημερών μας, αφού η τιμή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας κάθε πολίτη σε παγκόσμιο επίπεδο προσβάλλεται κατάφωρα από την ανοχή χωρίς ενοχή απέναντι στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο.


Ανάρτηση στο fb, 27 Αυγουστου 2020

Απάντηση Μαρίας:

Αγαπητέ μου Παναγιώτη, Παναγιώτης Μέντης, πολύ με συγκίνησε η ανάρτησή σου αυτη αλλά και τα όσα γράφεις για το βιβλίο και τη σημασία του σήμερα και σε ευχαριστώ. Με τόση διορατικότητα θέτεις την άποψη: “ο όρος χριστιανοσύνη να μη διαβαστεί με έννοια θρησκοληψίας, αλλά με τη σημειολογική σημασία του, απέναντι στη σημειολογική συμπεριφορά της μετατροπής σε τζαμιά δυο θρησκευτικών μουσειακών χώρων – πρώην Χριστιανικών ναών, στην Κωνσταντινούπολη. Και βέβαια η αναφορά στην «τιμή του κόσμου», είναι επίκαιρη όσο τίποτα άλλο επί των ημερών μας, αφού η τιμή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας κάθε πολίτη σε παγκόσμιο επίπεδο προσβάλλεται κατάφωρα από την ανοχή χωρίς ενοχή απέναντι στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο”.

Πολύτιμη για εμένα αλλά νομίζω και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο η τοποθέτησή σου με αυτήν ακριβώς την έννοια. Και δεν έχω λόγια να σε εχαριστήσω. Έγραψα τόσα πολλά για την Αγια-Σοφιά μας αυτές τις σκοτεινές μέρες, πόνεσα τόσο πολύ, όμως αυτό που είδα ήταν μόνον η αδιαφορία του λεγόμενου χριστιανικού και πνευματικού κόσμου – λίγα λόγια παρηγορίας μόνο, έτσι που για άλλη μια φορά να προδίδεται χωρίς ενοχή ό,τι πιο ιερό και σε παγκόσμιο επίπεδο μάς άφησε η μνήμη του αίματος. Και τι ωραία που αναφέρεις τον λόγο του Ιωάννη Ιουστινιάνη “για την τιμή του κοσμου!” Ήταν την ημέρα που πήγε οικειοθελώς, με τους εφτακόσιους του κατάφρακτους πολεμιστές, να πολεμήσει στο πλευρό του αυτοκράτορα “για το όφελος της χριστιανοσύνης και για την τιμή του κόσμου” είχε πει.

Μου έκανες μεγάλο δώρο, Παναγιώτη, με όσα έγραψες. Αλλά και για τον τρόπο που ερμήνευσες κάποια πράγματα.


Αναρτηση 27 Αυγούστου 2020

Και ένα σχόλιο Μαρίας Λαμπαδαρίδου Πόθου, ανάρτηση 27 Αυγ. 2020:


Εκείνο που περίμενα ήταν να ευαισθητοποιηθεί ο ίδιος ο σημερινός Πάπας – επωμιζόμενος συμβολικά την ιστορική ενοχή απο εκείνον τον τότε Πάπα του ζοφερού 1453 [που πρόδωσε τον αυτοκράτορα, τότε, αθετώντας την υπόσχεση που του είχε δώσει να του στείλει επικουρία, με αντάλαγμα την ενωτική λειτουργία του filiogue.] Όμως ούτε ο Τότε ούτε ο Τώρα. Αλλά και ούτε κάποιος άλλος. Και αυτό που μένει είναι: Από μόνη της η Αγια-Σοφιά – σήμερα και η Μονή της Χώρας – να αντισταθούν από δρόμους άλλους.

Όμως ας θυμηθούμε πως ο προηγούμενος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ήρθε στην Αθήνα και ζήτησε συγνώμη για τους βανδαλισμούς των σταυροφόρων στην Αγια-Σοφιά το 1204.

Αναρτήθηκε στις 27 Αυγούστου 2020

Ανηκει στην κατηγορια:Uncategorized

Ανάρτηση για τα εγκαίνια της Αίθουσας Μεγάλων Ευεργετών της Λήμνου και της Δανειστικής Βιβλιοθήκης

15th Αυγ 2020 By maria

Σήμερα της Παναγίας και μου έκαναν το πιο όμορφο δώρο!


Εδώ στην ακριτική Λήμνο, στο Σαχτούριο Μέγαρο, τελέστηκαν σήμερα, ανήμερα της Παναγίας, τα εγκαίνια της ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ. Λίγοι οι καλεσμένοι, λόγω της πανδημίας, όμως πολύ φιλική και εγκάρδια η ατμόσφαιρα. Ο Δήμαρχος Λήμνου, κύριος Δημήτριος Μαρινάκης, που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε το έργο και το βοήθησε να πραγματοποιηθει, ο Μητροπολίτης Λήμνου που τέλεσε τον αγιασμό, και λίγοι ελάχιστοι με τις μάσκες μας όλοι. Η ομάδα εθελοντικής εργασίας που δημιουργήσαμε και δουλέψαμε συλλογικά, και λίγοι συμπατριώτες υποστηρικτές της προσπάθειάς μας οι περισσότεροι.

Μαζί με την Αίθουσα των Ευεργετών, στο ίδιο Σαχτούριο Μέγαρο, έγιναν και τα εγκαίνια της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Δήμου – με τα εφτασκόσια βιβλία από την βιβλιοθήκη μου για την έναρξή της – αυτά που είχα στείλει δύο χρόνια πριν. Κι ακόμα, ετοιμάσαμε ό,τι χρειάζεται για να λειτουργήσει, στον χώρο της δανειστικής, μια ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ, και χαίρομαι που η κοινωνία της Λήμνου την δέχτηκε με πολύ ενδιαφέρον.

Στη δική μου νεότητα, όταν χρόνια ζούσα εδώ και: “ο ορίζοντας θαμπό γιαλί που μου έκρυβε τον κόσμο” όπως έλεγα, δεν υπήρχε ούτε ίχνος βιβλιοπωλείου, ούτε ίχνος βιβλίου ή πνευματικής ζωής. Και χαίρομαι που σήμερα – και με τη δική μου συμβολή – έγιναν όλα αυτά. Βασικά, με τη βοήθεια του Δημάρχου κυρίου Μαρινάκη που τα πίστεψε και μας εμπιστεύτηκε να τα πραγματοποιήσουμε.

“Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές, ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω”

Αυτός ο στίχος του Ελύτη κυριαρχούσε σε όλα τα χρόνια που προετοιμάζαμε την δημιουργία της Αίθουσας Ευεργετών. Ήταν εκείνα τα πάμφτωχα παιδιά που είχαν φύγει τότε από το νησί, στην πιο τρυφερή τους ηλικία, να βρούνε μια καλύτερη τύχη, και πήραν μαζί τους τον άνεμο του βουνού του χωριού με το πουρνάρι και την ακόνιζα, στα χρόνια που το νησί ήταν ακόμα σκλαβωμένο, και έγιναν όλοι πολίτες διαπρεπείς εκεί που πήγαν, αλλά και για την σκλαβωμένη μικρή πατρίδα τους έφτιαξαν σχολειά και εκκλησιές, “γενναίοι ή εις σμικρόν γενναίοι”.

Η Αίθουσα τως Ευεργετών είναι στην ουσία μια Αίθουσα Μνήμης – μνήμης και έκφραση τιμής από το νησί, κι ας έγινε με καθυστέρηση ενός αιώνα. Έγινε όμως! Πριν ο πανδαμάτωρ αφανίσει και τα πρόσωπά τους ακόμα.

Μεγάλες ευχαριστίες!

Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες ίσως των βιβλίων μου, μοιράζομαι μαζί σας αυτή τη χαρά! Γιατί όταν κάτι καλό γίνεται που βοηθάει έστω και μόνο την ψυχή ενός ανθρώπου, το καλό ανήκει σε όλους μας!
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!

Στην φωτογραφία με τον Δήμαρχο Λήμνου κύριο Δημήτριο Μαρινάκη, τον Έπαρχο Λήμνου και τον Μητροπολίτη μας

Αναρτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2929

Ανηκει στην κατηγορια:Uncategorized

Copyright © 2023 Maria Lampadaridou Pothou - Site design by C. Sampalis - Supported by A. Skamagkis