Πριν από τρεις μήνες δυο τμήματα του Γυμνασίου Μύρινας επισκέφτηκαν την «Αίθουσα Μ. Λαμπαδαρίδου–Πόθου» στη Μύρινα. Όταν τα παιδιά μας ήρθαν σε επαφή με το πλούσιο αρχειακό υλικό, που γενναιόδωρα προσέφερε η κ. Μαρία Λαμπαδαρίδου–Πόθου και που βρίσκεται στην Αίθουσά της στη γενέτειρά της, δεν ήταν δυνατό να προβλέψει κανείς μας την απήχηση που θα είχε μια ενδεχόμενη συνάντηση των μαθητών με την ίδια τη συγγραφέα.
Μετά από πρόσκληση του διευθυντή μας, κ. Ρόκκου, και στο πλαίσιο του Πολιτιστικού Προγράμματος «Γράφω ένα βιβλίο για τον τόπο μου» πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στο κινηματοθέατρο «Μαρούλα» με επίσημη προσκεκλημένη την Λημνιά συγγραφέα, στις 19-4-2018. Η κ. Λαμπαδαρίδου–Πόθου με αληθινή αυταπάρνηση και γενναιοδωρία ψυχής έκανε το ταξίδι της «επιστροφής» από την Αθήνα στη Λήμνο με μοναδικό σκοπό να επικοινωνήσει με τους εφήβους του νησιού και να αγγίξει τον παλμό τους.
Αυτό που συνέβη μέσα σε ένα κατάμεστο από 250 παιδικές ψυχές αμφιθέατρο στάθηκε πρωτόγνωρο. Οι μαθητές του Γυμνασίου Μύρινας είχαν την ευκαιρία να ακούσουν και να γνωρίσουν μια γυναίκα που αναπνέει, σκέφτεται και μιλάει μόνο με την ψυχή της. Πραγματοποιήθηκε συζήτηση μεταξύ της κ. Λαμπαδαρίδου–Πόθου και μαθητών. Πρόθυμη αυτή πάντα, με ανοιχτά τα μάτια της καρδιάς της, να αφουγκραστεί κάθε ανησυχία των παιδιών, κατάφερε να τα καθηλώσει. Σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης 250 στήθη ανεβοκατέβαιναν στον ίδιο ρυθμό. Οι ανάσες τους ενώθηκαν σε μια και δεν ήταν δυνατό να τις ξεχωρίσει κάποιος τρίτος θεατής.
Η συζήτηση περιλάμβανε θέματα που απασχόλησαν και απασχολούν τον άνθρωπο, όπως η μοναξιά, η αγάπη, η μάχη του καλού με το κακό. Πλημμύρισαν οι καρδιές των μαθητών με αισθήματα που δεν ξανάνιωσαν, γνωρίζοντας μια γυναίκα, συντοπίτισσά τους, τόσο μεστή από αγάπη για τον ίδιο τον άνθρωπο. Ξεχείλιζε ο λόγος της από μια γλυκιά ηρεμία, την ηρεμία ενός ανθρώπου που γνωρίζει τη ζωή αλλά και που πάντα την αναζητά σε ένα μόνιμο μονοπάτι. Σε ένα μονοπάτι που έγινε στην εποχή μας-ιδιαίτερα- τόσο δύσβατο.
Έτσι, η σύγχρονη «ψηφιακή» γενιά συνάντησε μια γυναίκα της οποίας η πραότητα, η σεμνότητα, η γλυκύτητα και η ήρεμη φωνή δεν άφησαν ασυγκίνητο κανένα μέσα στο Κινηματοθέατρο «Μαρούλα». Σε μια εποχή που προκρίνει – αλίμονο- τις υλικές αξίες και παραμερίζει κάθε έννοια ενσυναίσθησης και αγάπης για τον συνάνθρωπο, βιώσαμε όλοι όσοι παρευρεθήκαμε το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, μια εμπειρία μοναδική. Η κ. Μ. Λαμπαδαρίδου–Πόθου θύμισε σε όλους μας την αξία και το αίσθημα της δικαιοσύνης, στάθηκε για όλους μας πρότυπο ευγένειας και καλοσύνης, τόσο ανυπόκριτης και ουσιαστικής.
Με το τέλος της εκδήλωσης, οι μαθητές προσέφεραν τα δώρα της παιδικής τους καρδιάς στην κ. Λαμπαδαρίδου. Κι αυτή ακούραστη και χαμογελαστή δεν σταμάτησε παρά μόνο όταν έφυγε και ο τελευταίος μαθητής μας από την αίθουσα.
Στην καρδιά της άνοιξης η συνάντηση αυτή μοιάζει σε όλους μας σαν τον ερχομό των χελιδονιών στη φωλιά τους, τη χτισμένη στην αυλή μας. Μια φωλιά που περίμενε το χελιδόνι να έρθει ξανά στο σπίτι του και με τους ήχους της γλυκιάς φωνής του να ζεστάνει τις καρδιές μας.
Οποιοδήποτε «ευχαριστώ» θα ήταν λίγο προς την κ. Λαμπαδαρίδου–Πόθου. Κατάφερε μέσα σε λίγη ώρα να επηρεάσει τη σκέψη των παιδιών, να τα κάνει να γευτούν μια εμπειρία μοναδική και να νιώσουν την επιθυμία να διαβάσουν λογοτεχνικά βιβλία, μια ενασχόληση όχι τόσο προσφιλής και οικεία – δυστυχώς- για αυτά στην εποχή μας.
Με ένα τετρασέλιδο μήνυμά της προς τους μαθητές μας ως δώρο- παρακαταθήκη για αυτούς, μας αποχαιρέτησε. Ένα μήνυμα που φέρνει δάκρυα στα μάτια του αναγνώστη, καθώς τον αγγίζει στην πιο μύχια ακριούλα της ψυχής του. Ένα μήνυμα γραμμένο από καρδιάς και απευθυνόμενο απ’ ευθείας στην καρδιά του αναγνώστη.
Ένα θερμό «ευχαριστώ» από το Γυμνάσιο Μύρινας προς την κ. Μ. Λαμπαδαρίδου-Πόθου που μέσα στην ασφυξία της σύγχρονης ζωής πρόσφερε μια ανάσα ψυχικής ευφορίας και ανάτασης…..
Το κείμενεο αυτό έγραψε η καθηγήτρια του Γυμνασίου Λήμνο Δήμητρα Χατζηκυριακίδου, που ήταν υπεύθυνη για την συνάντησή μου με τα παιδιά των Γυνμασίων Λήμνου, Μάρτιο του 2017
Αναρτήθηκε στο Δελτίο Τύπου του Γυμνασίου Λήμνου, στις 2017