ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ μας ήρθε ο Ιούλιος φέτος, με κρυμμένες απειλές στις τσέπες του. Όμως εμείς τον χαιρετάμε σαν φίλο, του χαμογελάμε να τον ευμενίσουμε. Να φέρει όμορφες και δροσερές μέρες. Σε όλους. Θυμάμαι, όταν η ζωη μας ήταν πιο ξένιαστη πιο στοργική, με λιγότερη ανασφάλεια, μου άρεσε να περπατώ τα μεσημέρια ντάλα Ιούλιος να καίει ο ήλιος την πέτρα κι εγώ να ψάχνω να βρω τη μυρουδιά της παιδικής ηλικίας στις γειτονιές και στα τοπία της Λήμνου όπου έζησα. Μου φαινόταν πως αυτή η ζεστή ανάσα, με το γιασεμί και το αγιοκλημα και την αρμύρα του θαλασσόβραχου, είχε τη μυρουδιά του χαμένου μου χρόνου – χαμένο και κερδισμένο τον είπα στα κατοπινά χρόνια.
ΚΑΛΟΝ ΙΟΥΛΙΟ, φίλοι μου, χωρίς απειλές, με όμορφες μνήμες μόνο να προεκτείνουν τις μέρες μας σε γαλήνιες διαδρομές.
Το τοπίο της φωτογραφίας, με αυτά ακριβώς τα χρώματα, είναι από ένα εγκαταλειμμένο πια παρατημένο κτήμα στην περιοχή Χαρκιά της Λήμνου.
