Κάποια υπερφυσικά φαινόμενα συμβαίνουν σε έναν μικρό τόπο, λίγο πριν από την καταστροφή του. Η Αδριανή, γοητευμένη από το μυστήριο που περιβάλλει τον τόπο αυτόν, θα προσπαθήσει απεγνωσμένα να τον σώσει. Όμως δεν θα μπορέσει. Και τότε αρχίζει να αντιστέκεται ο ίδιος ο τόπος, με τις δικές του μυστικές δυνάμεις. Η ερωτική περιπέτειά της με τον νεαρό αρχιτέκτονα -που τον διεκδικεί και ο άνδρας της- είναι μόνον η επιφάνεια του μύθου. Σε ένα παράλληλο επίπεδο εκτυλίσσεται η περιπέτεια του τόπου, που τον εξουσιάζει κάποιος θρύλος και τον ζωντανεύει το μαγικό υπέρλογο -η ζώσα ύλη του μυστηρίου. Μήπως, όμως η «αναρχία» του τόπου είναι ένα μήνυμα για τον κόσμο που ξημερώνει;
Είναι η ερωτική ιστορία μιας γυναίκας που παγιδεύεται από το μυστήριο και ανακαλύπτει κάποιες δυνάμεις, που την οδηγούν σε μια αυτογνωσία διαφορετική: Στη μύηση του σώματος. Μια μύηση που περνάει μέσα από την “αναρχία” του τόπου, από το αρχέγονο τελετουργικό στοιχείο, για να γίνει ζωή. Όσο και αν φανεί παράξενο, το μυθιστόρημα αυτό γεννήθηκε από κάποια όνειρα. Η πρώτη ιδέα. Πιστεύω πως το μεγαλύτερο μέρος της αλήθειας μας κείται βυθισμένο στα άγνωστα πεδία της ψυχής που φέρουν το χάραγμα από την κοσμογονική μνήμη. Εκεί βυθίζεται η ηρωίδα μου. Και μυημένη στα πέτρινα αυλάκια των καθαρμών, θα ζήσει τον έρωτα σαν την αρχέγονη γυναίκα, τη Μάνα της Γης. Ένα σώμα που βλάστησε σαν τα δάκρυα της πέτρας. Έγινε νέο ξανά, έφηβο, προφητικό. Γιατί ο τόπος αυτός, που τον εξουσιάζει το πνεύμα της Πέτρινης Γυναίκας, είναι ζωντανός. Η αναρχία του είναι τα εξωλογικά σημάδια της αντίστασής του στην καταστροφή. Όμως πόσο μπόρεσαν να το αντιληφθούν όσοι τον πλησίασαν;
Ένα μυθιστόρημα για την “αντίσταση” στην καταστροφή του πλανήτη