(…) Η Μ.Λ.Π. είναι από τους πιο παραγωγικούς συγγραφείς της γενεάς της. Από το 1959 όπου εμφανίστηκε στα Γράμματά μας, έχει εκδώσει τριάντα έργα – ποιήματα, μυθιστορήματα, δοκίμια, μελέτες – και παρουσιάσει από σκηνές θεάτρων (και του Εθνικού) αξιόλογο αριθμό έργων, επίσης απ’ το
ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει βραβευτεί με το βραβείο της “Ομάδος των Δώδεκα”, και απ’ την Ακαδημία με το βραβείο “Λογοτεχνία”, για το μυθιστόρημά της Η Μαρούλα της Λήμνου. Το Γαλλικό Ινστιτούτο, εκτιμώντας τις επιδόσεις της, της έδωσε υποτροφία για το Παρίσι, όπου
είχε αναπτύξει αξιόλογη λογοτεχνική δραστηριότητα.
Στο υπό βράβευση μυθιστόρημα αφηγείται το δράμα ενός επιτυχημένου νέου επιχειρηματία, καταδικασμένου απ’ τους γιατρούς για ανίατο νόσημα, που πηγαίνει στο κτήμα του, σ΄ένα νησί με σκοπό να προετοιμαστεί ψυχικά για το μοιραίο τέλος. Ως εκείνη τη στιγμή, ζώντας μια ζωή επιπόλαιου, μέσα σε χλιδή, με τη ματαιόδοξη γυναίκα του, δεν είχε αναρωτηθεί για το νόημα της ζωής, σαν ένας στοιχειωδώς σκεπτόμενος άνθρωπος. Τώρα όμως, υπό το άγχος του θανάτου του, αναπτύσσεται μέσα του ένας άνθρωπος εσωστρεφής, που μέσα στον πανικό του ζητά μυστικιστικές διαφυγές να αυτοπαρηγορηθεί για το άγνωστο που τον περιμένει. Κάποτε, όμως, πληροφορείται, πως η ανίατη αρρώστια του ήταν ένα διαγνωστικό λάθος. Ήταν απολύτως υγιής. Αναστατώνεται. Ξαναγίνεται ένας χαροκόπος. Μέσα του, ωστόσο, εξακολουθεί να τον βαραίνει σαν μπόλιασμα το νοσηρό ψυχικό παρελθόν του. Ταλαντεύεται βασανιστικά ανάμεσα σ’ ένα σαρωτικό πάθος για την απόλαυση της ζωής και σ’ ένα ανελέητο εσωτερικό σκάψιμό του. Η ζωή του, εξαιτίας της παλινβουλίας, καταντά μαρτύριο. Ώσπου, τελικά, βρίσκει την ισορροπία του μ’ έναν εξυγιαντικό αυτοέλεγχό του.
Η κυρία Λαμπαδαρίδου Πόθου κατορθώνει με οξυδέρκεια να περιγράψει το δράμα του ήρωά της στα θυμικά βάθη του. Κάνει εύστοχες παρατηρήσεις, μορφώνει συμπεράσματα, που αποκαλύπτουν έμπειρο ψυχογράφο. Χειρίζεται μια γλώσσα καλαίσθητη, με συχνούς ευρηματικούς εικονισμούς
στην έκφρασή της, έτσι ώστε ο αναγνώστης του έργου της να θέλγεται από τη διαπραγμάτευση του θέματός της”.
Το πρωτότυπο κείμενο, Ακαδημία Αθηνών (σελίδα 1, σελίδα 2)
Από την εισήγησή του στην Ολομέλεια της Ακαδημίας, για τη βράβευση του μυθιστορήματος, 1995.