Από ποιους δρόμους περάσατε για να φτάσετε στη ” Θέα προς το Αμίλητο»;
Η ποίηση ήταν πάντα για μένα μια εσωτερική διαδρομή της ζωής μου. Κάθε ποιητικό μου βιβλίο είναι και ένα άλλο στάδιο της εσωτερικής μου εμπειρίας, αυτής που περιέχει την αγωνία των υπαρξιακών ερωτημάτων. Με αυτήν την ποιητική συλλογή, που είναι ένας λόγος γυμνός, λόγος που επεκτείνεται να εξουσιάσει τη χώρα του θανάτου, αισθάνομαι πως η ψυχή μου έφτασε στην ακρότατη διόρασή της, στη μεταφυσική σιγή της αγωνίας της. Και εάν δεν έφτασε, τότε δεν έχω άλλους δρόμους να βαδίσω. Και ούτε με ενδιαφέρει ο ποιητικός λόγος έξω από την αυτογνωσιακή κάθαρση που ως βίωμα οδύνης περιέχει.
Ποια «χώρα» είναι το Αμίλητο; Αν είναι «χώρα»
Η υπερβατική σίγουρα. Αυτή που αρχίζει «ακριβώς εκείθε του ανθρώπου, ακριβώς εδώθε του αγγέλου», όπως γράφει ο Ζακ Λακαριέρ για την ποίησή μου «Μυστικό Πέρασμα» που μετέφρασε. Άλλωστε σε όλη μου την ποίηση, ή θα μπορούσα να πω, σε όλα μου τα βιβλία, και στα μυθιστορήματά μου, υπάρχει μια μεταφυσική των πραγμάτων. Ο καθηγητής και συγγραφέας Μιχάλης Μερακλής έγραψε για το βυζαντινό μου μυθιστόρημα «Πήραν την Πόλη, πήραν την» πως είναι « η μεταφυσική της ιστορίας» και μου άρεσε.
Διαβάζοντας τα ποιητικά σας βιβλία νιώθω την αγωνία σας για τη διάτρητη ζωή, την κόλαση που σκιάζει τα όνειρά μας αλλά και γεύομαι μαζί σας την ευλογία της ανακάλυψης του « Μυστικού περάσματος». Ρωγμές παντού, δάκρυα, αίμα, άβυσσος…Μα και το Φώς της ΄Ορθιας Ψυχής. Να αισιοδοξούμε ότι θα φτάσουμε στην Αλήθεια και στο δικό μας ΄Οραμα;
Η ποίηση υπερβαίνει τον πόνο.΄Εστω και αν τον εκφράζει. Αυτή είναι η μεγάλη ελευθερία της. Κι ακόμα, η ποίηση είναι πράξη αντίστασης, και ας είναι ποίηση υπαρξιακή και μεταφυσική. Πιστεύω πως είναι η μόνη οδός προς την αλήθεια και το μεταφυσικό μας όραμα. Η μόνη οδός προς την αυτογνωσιακή μας κάθαρση.
Γράψατε πως «η ποίηση είναι πρώτα πόνος και λειτουργία υπάρξεως, πως οι λέξεις είναι το αίμα και η οδύνη του αίματος». Η ποίηση μπορεί να δημιουργήσει το «θαύμα»; ΄Εχει τη δύναμη να μας κρατήσει όρθιους;
Ναι, πιστεύω πως η ποίηση είναι “λειτουργία ύπαρξης” ή έτσι τη βίωσα εγώ.
Γιατί για μένα ποτέ η ποίηση δεν ήταν παιχνίδι λέξεων, όπως κάποιοι
ποιητές είπαν. ΄Οσο για το «θαύμα», αυτό το βιώνει ο καθείς με δική του
διορατική ικανότητα. Και, σίγουρα, μπορεί να μας κρατήσει «όρθιους»,
αφού την είπα «πράξη αντίστασης», αντίστασης στη λήθη των καιρών.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Αγγελιοφόρος της Θεσσαλονίκης,
2 Μαϊου 1999, με τίτλο “Η ποίηση δεν είναι παιχνίδι λέξεων”