“Όταν γράφει μυθιστόρημα, όπως ο “Ιερός Ποταμός”, ή θέατρο, όπως η “Αντιγόνη”, η Λαμπαδαρίδου παραμένει πάντα ποιήτρια. Επιστρέφει και μας προσκαλεί να επιστρέψουμε στις ρίζες της ποίησης, στην ορφική, την μυητική ποίηση. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί είναι ολοκληρωτικά ελληνική: ξεκινά από την αρχαιότητα, περνά μέσα από την Καινή Διαθήκη και φτάνει στην εποχή μας. Η ποίηση της ανοίγει ένα μαγικό παράθυρο στον κόσμο του ονείρου και της γνώσης, μας καλεί να ταξιδέψουμε μαζί της προς το αθέατο, το αμίλητο, το αδύνατο. Βασική εικόνα της είναι η περιέλιξη, η περιστροφική κίνηση, συχνά η αναρριχώμενη κίνηση του κισσού γύρω από τον στύλο, του θανάτου γύρω από τον χρόνο, του χρόνου γύρω από τη ζωή, του έρωτα γύρω από το κορμί”.
Η τελετή βράβευσης έγινε στο Κιλκίς, με πρόεδρο επιτροπής την Ζωή Σαμαρά, στις 25 Ιουνίου 2005
Το παραπάνω απόσπασμα δημοσιεύτηκε στο πρόγραμμα.
Ζωή Σαμαρά είναι ποιήτρια και καθηγήτρια στο ΑΠΘ