Σήμερα της Παναγίας και μου έκαναν το πιο όμορφο δώρο!
Εδώ στην ακριτική Λήμνο, στο Σαχτούριο Μέγαρο, τελέστηκαν σήμερα, ανήμερα της Παναγίας, τα εγκαίνια της ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ. Λίγοι οι καλεσμένοι, λόγω της πανδημίας, όμως πολύ φιλική και εγκάρδια η ατμόσφαιρα. Ο Δήμαρχος Λήμνου, κύριος Δημήτριος Μαρινάκης, που από την πρώτη στιγμή αγκάλιασε το έργο και το βοήθησε να πραγματοποιηθει, ο Μητροπολίτης Λήμνου που τέλεσε τον αγιασμό, και λίγοι ελάχιστοι με τις μάσκες μας όλοι. Η ομάδα εθελοντικής εργασίας που δημιουργήσαμε και δουλέψαμε συλλογικά, και λίγοι συμπατριώτες υποστηρικτές της προσπάθειάς μας οι περισσότεροι.
Μαζί με την Αίθουσα των Ευεργετών, στο ίδιο Σαχτούριο Μέγαρο, έγιναν και τα εγκαίνια της Δανειστικής Βιβλιοθήκης του Δήμου – με τα εφτασκόσια βιβλία από την βιβλιοθήκη μου για την έναρξή της – αυτά που είχα στείλει δύο χρόνια πριν. Κι ακόμα, ετοιμάσαμε ό,τι χρειάζεται για να λειτουργήσει, στον χώρο της δανειστικής, μια ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ, και χαίρομαι που η κοινωνία της Λήμνου την δέχτηκε με πολύ ενδιαφέρον.
Στη δική μου νεότητα, όταν χρόνια ζούσα εδώ και: “ο ορίζοντας θαμπό γιαλί που μου έκρυβε τον κόσμο” όπως έλεγα, δεν υπήρχε ούτε ίχνος βιβλιοπωλείου, ούτε ίχνος βιβλίου ή πνευματικής ζωής. Και χαίρομαι που σήμερα – και με τη δική μου συμβολή – έγιναν όλα αυτά. Βασικά, με τη βοήθεια του Δημάρχου κυρίου Μαρινάκη που τα πίστεψε και μας εμπιστεύτηκε να τα πραγματοποιήσουμε.
“Τα παιδικά μου χρόνια είναι γεμάτα καλαμιές, ξόδεψα πολύν άνεμο για να μεγαλώσω”
Αυτός ο στίχος του Ελύτη κυριαρχούσε σε όλα τα χρόνια που προετοιμάζαμε την δημιουργία της Αίθουσας Ευεργετών. Ήταν εκείνα τα πάμφτωχα παιδιά που είχαν φύγει τότε από το νησί, στην πιο τρυφερή τους ηλικία, να βρούνε μια καλύτερη τύχη, και πήραν μαζί τους τον άνεμο του βουνού του χωριού με το πουρνάρι και την ακόνιζα, στα χρόνια που το νησί ήταν ακόμα σκλαβωμένο, και έγιναν όλοι πολίτες διαπρεπείς εκεί που πήγαν, αλλά και για την σκλαβωμένη μικρή πατρίδα τους έφτιαξαν σχολειά και εκκλησιές, “γενναίοι ή εις σμικρόν γενναίοι”.
Η Αίθουσα τως Ευεργετών είναι στην ουσία μια Αίθουσα Μνήμης – μνήμης και έκφραση τιμής από το νησί, κι ας έγινε με καθυστέρηση ενός αιώνα. Έγινε όμως! Πριν ο πανδαμάτωρ αφανίσει και τα πρόσωπά τους ακόμα.
Μεγάλες ευχαριστίες!
Αγαπητοί φίλοι και αναγνώστες ίσως των βιβλίων μου, μοιράζομαι μαζί σας αυτή τη χαρά! Γιατί όταν κάτι καλό γίνεται που βοηθάει έστω και μόνο την ψυχή ενός ανθρώπου, το καλό ανήκει σε όλους μας!
ΚΑΛΗ ΠΑΝΑΓΙΑ!
Στην φωτογραφία με τον Δήμαρχο Λήμνου κύριο Δημήτριο Μαρινάκη, τον Έπαρχο Λήμνου και τον Μητροπολίτη μας
Αναρτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2929
