Το παιδάκι εκείνο ήταν ένα άστρο που έσβησε

Η ποιητική συλλογή “Το παιδάκι εκείνο ήταν ένα άστρο που έσβησε” γράφτηκε για να κατευοδώσει το μικρό παιδάκι της στον επάνω δρόμο του, αυτόν τον χωρίς γυρισμό.

Μάης, 9
Προσπαθώ να μη σου γράφω με λόγια φθαρτά
Μα κομμάτι κομμάτι σπάζω την αιωνιότητα
Να σου στείλω σημάδι
Κομμάτι κομμάτι σπάζω την ψυχή μου

Προσπαθώ να μη σου γράφω με λέξεις
Που καίγονται στην πρώτη φλόγα
Μα κομμάτι κομμάτι σπάζω τον θάνατο
Να βρω ένα κύτταρο από τη μνήμη σου.

Μάης, 27
Το γράμμα τούτο δεν είναι το τελευταίο
Θα υπάρχεις, παιδάκι
Εκεί, στη βαθιά ρωγμή
Ανάμεσα στον κόσμο και στην άβυσσο
Εκεί στη βαθιά συνείδηση
Ανάμεσα στην πληγή και στο αίμα
Θα υπάρχεις, παιδάκι
Μέσα στο άνοιγμα του καιρού που χώρισε στα δυο
Την ύπαρξή μου
Εσένα κι εμένα
Θα υπάρχεις όσο “τα μάταια και τα ψευδή”
Θα στηρίζουν τις ρίζες του κόσμου
Πάνω στην άγρια νύχτα

Άγγελος τρυφερός
Ως την ύστατη γνώση
Σ’ ευχαριστώ που σ’ αγάπησα
Μέσα στον θάνατο.