Ο ορφέας στο μαγεμένο δάσος

Έξι ιστορίες του φεγγαριού

 

Οι ιστορίες αυτές είναι παραλλαγές από τους πανέμορφους μύθους της λαϊκής μας παράδοσης. Μύθοι και παραμύθια εμπλουτισμένα με τη φαντασία που ταξιδεύει το παιδί και τον έφηβο στη μαγεία και στο θαύμα. 

Τις συνδέει η αγάπη και ο πόνος της αγάπης. Η αγάπη που ωριμάζει το πνεύμα και δοκιμάζει τη δύναμη της ψυχής. Ο πόνος της αγάπης που μας ομορφαίνει. 

Είναι ο γιος του φεγγαριού που αγάπησε το θνητό κορίτσι. Είναι η αγάπη του δέντρου που φύτρωσε από μια σταγόνα φεγγαριού. Η αγάπη για τον μικρό αδελφό Γκιών που χάθηκε στο δάσος. Η αγάπη που μεταμόρφωσε τη μάνα σε ένα πανέμορφο πουλί που το είπαν αηδόνι. Η αγάπη του Αρίωνα του κιθαρωδού για το δελφίνι που μαγεύτηκε από τη μουσική του. Τέλος, είναι η μαγική αγάπη του κοριτσιού για τον κοιμισμένο Ενδυμίωνα, που τον έφερε πίσω στη ζωή. 

Όμως τις ιστορίες αυτές τις συνδέει και το μαγικό στοιχείο. Είναι η ποίηση της λαϊκής μας παράδοσης. Ο τρόπος που προσέγγισε συγκινησιακά και μεταφυσικά τον κόσμο. Όπως, όταν μεταμορφώνει το πουλί ή το δέντρο για να δώσει την απόλυτη ποιητική διασταση στα πράγματα. 

Πήρα τις ιστορίες όπως τις βρήκα σε διηγήσεις και παλιά βιβλία. Όμως και τις έπλασα από την αρχή, αναζητώντας την ομορφιά που έκρυβαν.  Και κάποιες γεννήθηκαν από τα παραμύθια που έλεγα στον γιο μου, τότε, όταν ήταν στην ηλικία του παραμυθιού. 

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που τις έγραψα και είχαν γίνει βιβλίο. Σήμερα έρχονται πάλι  στο φως. Αναπλασμένες και φρέσκες. Προσπάθησα να μην αλλάξω πολλά πράγματα, για να μη χαθεί η δροσιά της νεανικής μου γραφής. 

Πάντα έλεγα πως τα βιβλία έχουν τη δική τους μοίρα το καθένα, όπως οι άνθρωποι. Κι αυτού του μικρού του τρυφερού, του έμελλε να δει ξανά το φως στα μάτια των παιδιών! 

Ευχαριστώ την αγαπημένη μου κυρία Έλενα Πατάκη που, εν μέσω κορωνοϊού, βγάζει αυτό το τρυφερό βιβλίο.  

Ελπίζω και εύχομαι να αγαπηθεί και από τα παιδιά και από τους μεγάλους. Με ένα βιβλίο στο χέρι, που μιλά για αγάπη, κρατάμε άμυνα ενάντια στον κορωνοϊό και στα σκοτάδια που κύκλωσαν τη ζωή μας. 

Και το ελάχιστο φως ρηγματώνει το σκοτάδι.