Αθήνα, 15 Ιουνίου 2009
Ως πενηντάρης που έχω εντρυφίσει στη λογοτεχνία, την ποίηση, τη φιλοσοφία, τη μεταφυσική, αλλά και την επιστήμη, θεωρώ ότι είμαι τυχερός επειδή συνάντησα το μυθιστόρημα «υγρό φεγγαρόφωτο» της Κας Λαμπαδαρίδου–Πόθου Μαρίας που συγκεντρώνει όλες αυτές τις πτυχές των ανθρωπίνων εκφράσεων.
Το έργο δεν είναι ενδιαφέρον μόνο από την άριστη πλοκή που το διακατέχει, αλλά παρουσιάζει με φρέσκο και ζωντανό τρόπο το φορτισμένο τοπίο των πανάρχαιων μυστικών! Τα μυστικά σύμβολα, το θάρρος, η εσωτερική βεβαιότητα και η ελευθερία γίνονται ζωτικό υλικό για την αντιμετώπιση της αλληλουχίας του κακού και την μετακίνηση των γεγονότων.
Το μυθιστόρημα αυτό μας μεταφέρει στις εσχατιές μιας άλλης όρασης για να αισθανθούμε τη ζωή, τους άλλους ανθρώπους και την αλαζονεία της εξουσίας. Εάν μέχρι τώρα έχουμε μάθει να μιλάμε για τα προβλήματα που μας υπερβαίνουν, η συγγραφέας μας προτείνει ότι ‘όλες οι λύσεις μας υπερβαίνουν’ και μπορούν να αποβούν ζώσες ουσίες για την συνέχιση της ζωής μας.
Το μυθιστόρημα της Κας Λαμπαδαρίδου–Πόθου Μαρίας «υγρό φεγγαρόφωτο» “επελθών διεκόσμησεν” την Ελληνική γραμματεία και απευθύνω ένα θερμό εύγε για την έκδοση και στήριξη αυτού του ουσιαστικού έργου. Είθε να αποτελέσει ένα εγχειρίδιο που θα παρέχει ανεξάντλητο υλικό στο βίο των νέων.
Ειλικρινά δικός σας
Με εκτίμηση
Dr. Β. Π.
Ο αναγνώστης Dr. Β. Π. της επιστολής είναι ψυχίατρος