Όταν κυκλοφόρησε η ποίηση αυτή, έγραψα:

Οι έφηβοι καιροί που μονολογούσα τους στίχους του Έλιοτ στα ακρογυάλια της Λήμνου με βγάζουν στους Μικρούς Κόσμους. Η επίδραση είναι εμφανής. Όμως αυτό δεν μοιάζει να με απασχολεί. Με αυτά τα “ελιοτικά”παραληρήματα αποχαιρετώ όσα έχασα, την μαγεία της πρώτης μου νιότης στο νησί. Ή ίσως, έντρομη από την πραγματικότητα που ζω, επιστρέφω εκεί. Επιστρέφω με την ποίησή μου. Μια ποίηση από ρυτίδες.

“Οι ποιητές δεν ξέρουν πια να τραγουδούν
γιαυτό γεμίζουνε τις κόλες με ρυτίδες”

Η ποίηση αυτή κυκλοφόρησε το 1963